We waren op bezoek bij de kampioen kleurkanaries van de tentoonstelling 2006.
Als een van je vogels met 52 kleurpunten en een totaal van 93 punten door de keurmeesters wordt gewaardeerd, dan is er toch wel sprake van een terechte kampioen.
Te gast waren we bij Ton en Anneke de Rooij. Ook hier stelde we de vraag “hoe ben je ooit met vogels in aanraking gekomen”.

 Vroeger thuis hadden ze diversen dieren zoals, kippen, konijnen, ganzen en eenden. Op een van zijn verjaardagen kreeg Ton een vogel, maar toen wist hij al “één vogel is geen vogel”. Op het platte dak boven de garage werd een kooi gerealiseerd en daarin werden diversen soorten vogels gehuisvest, waaronder een Japanse Nachtegaal, koppel Zebravinken, koppel Bandvinken,  koppel Kanaries en een koppel Tijgervinkjes. Deze vlucht had wel een lage deur, maar aan een
sluis was toen nog niet gedacht, telkens goed bukken om de vogels te verzorgen was een vereiste. Vanuit het keukenraam had Ton zijn moeder een  goed uitzicht op de vogels en kon ze goed bijhouden of Ton wel goed voor de vogels zorgde. Uit school komend moesten natuurlijk eerst de vogels verzorgd worden, ook dit hield dit hield zijn moeder goed in de gaten.

En zoals dat zo vaak in het begin bij vogelliefhebbers  is gegaan, ook Ton vond eigenlijk alle vogels wel mooi. Dit had tot gevolg dat er op een bepaald moment een Kuifkardinaal werd aangeschaft, eigenlijk  alleen om dat het zo’n mooie vogels was. Ook een kraai werd handtam gemaakt en ook hier werd veel plezier aan beleefd. Aan het kweken van vogels werd toen nog niet gedacht. Hier kwam verandering in toen er vanuit Frankrijk een span bruine kleurkanaries werd meegenomen. Inmiddels was de huisvesting door het aantal vogels te klein geworden en werd uitgekeken naar  uitbreiding.

Dit werd gerealiseerd door het plaatsen van een laadbak, die van een vrachtwagen af moest, op het platte dak te plaatsen boven de garage, hier was immers ruimte voldoende.

Na dat Ton en Anneke waren getrouwd gingen ze wonen in het voormalige huis van zijn ouders boven de garage. Een groot voordeel hiervan was dat de vogels konden blijven en Ton

zijn hobby niet hoefde te missen. Op huwelijksreis werd Antwerpen aangedaan en werd er natuurlijk een bezoek aan de vogeltjesmarkt gebracht. Het kon niet uitblijven dat daar vogels werden gekocht. De vogels werden meegenomen naar het hotel en eenmaal thuis is er voorzichtig met het kweken van vogels begonnen. De eerste broedkooien waren er en het was Anneke die de vogels  verzorgde want door de drukke werkzaamheden in de zaak kwam
Ton daar niet altijd toe. Er werd verhuisd naar de Blauwkapelseweg, hier werd een hok met
buitenvolière gebouwd. En met hulp van Gerard Mook werd er gekweekt en werden er ringen
besteld. Het was 1986 dat er voor het eerst vogels naar de tentoonstelling
werden ingezonden. Deze vogels waren zo onrustig dat het voor de keurmeesters bijna geen doen was om de vogels behoorlijk te keuren. In 1996 werden alle vogels en toebehoren

opgeruimd, door drukke werkzaamheden was er geen tijd meer om de vogels naar behoren te
verzorgen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en in 2003, na verhuisd te zijn naar Bilthoven, werd er opnieuw begonnen, nu uitsluitend met
kleurkanaries. Goede kweekvogels werden aangekocht met behulp van Constant van Santen, er werden broedkooien uit Italië gekocht, dit zijn kooien die rondom open zijn, dit heeft weer als  voordeel dat luis en dergelijke hier geen schuilplaats kunnen vinden. Gekweekt werd er in eerste instantie in de kelder met zwart/rood mozaïek type 1. Al gauw werd er in de tuin een nieuw verblijf voor de vogels neergezet. Een zeer functioneel hok met daarin o.a. 3 vluchten en inmiddels ±25 broedkooien. Geweekt wordt er nu met roodvetstof mozaïek, zwartrood mozaïek en goudgeel. Op het moment dat wij op bezoek waren verliep de eerste ronde niet zo goed, jongen werden slecht gevoerd en uit het nest gegooid.

We hopen voor Ton dat het inmiddels iets beter is gegaan en dat er al jongen op stok zitten. We waren te gast bij een vogelliefhebber die bijna 25 jaar lid is van onze vereniging en zijn  rechtsvoorganger.
Bedankt voor de gastvrijheid en tot ziens op een van de verenigingsavonden en natuurlijk in oktober op de tentoonstelling.